Dit was wat een man zich altijd gewenst had en ja, hij kreeg het. Het werd een zes jaar durende vriendschap met een jongetje, van 7 tot 14 jaar jong. Ook de jongen was er blij mee. De man heeft in al die jaren niet gezien of gemerkt dat de vader ook maar enige aandacht aan zijn zoontje besteedde of met hem optrok.

Er is al snel intimiteit, namelijk strelen. Het jongetje noemt dit “vegen”: 

“Vegen op mijn buik vind ik ook wel fijn”  en vraagt er om. “Mijn moeder, die doet dit nou nóóit!” 

Hij slaapt graag bij de man en wel samen in een bed en beiden bloot. In die tijd was dit in de Spaanse cultuur niet ongewoon. Er is gewenste intimiteit: er wordt in slaap gestreeld – geen seksualiteit; alleen rust, geen opwinding. De jongen wijst de man de weg over zijn lichaam en vermijdt daarbij de opwindender plekjes. De man volgt het kind hierin. De jongen heeft altijd de grenzen aangegeven en de man heeft zich hier strikt aan gehouden.

Wat jaren later gidst hij de man toch iets verder naar deze plekjes. “Voel maar! Pak dan! Nou pak ik jou ook! Dat is leuk!” Ook nu volgt de man het kind.

	De jongen: “Heb je ook niet voor mij nog een kamer in je huis?”
	Man: “Een slaapkamer?”
	Jongen: “Welnee! Niet om te slapen! Alleen maar voor mijn spullen”.

	“Vind je het gek dan,” vraagt de man, “dat ik van je houd en het fijn vind als je er bent?”
	“Welnee, waarom?” zegt de jongen, “ Ik heb mijn vriendjes hier én ik heb jou.”